Κατασκήνωση Γαλατά: Σκάνδαλο Δαπανών και Εικόνες Ντροπής

Η λειτουργία της κατασκήνωσης του Γαλατά στον Δήμο Τροιζηνίας-Μεθάνων έχει μετατραπεί σε υπόθεση που προκαλεί αγανάκτηση. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ έχουν δαπανηθεί για «εργασίες», «προμήθειες» και «αναθέσεις», την ώρα που η πραγματική εικόνα των εγκαταστάσεων είναι ελεεινή και τρισάθλια.

Πρώτα απ’ όλα, ο Δήμαρχος προχώρησε σε ανάθεση της αποψίλωσης με το υπέρογκο ποσό των 37.000 ευρώ στην εταιρεία GREEN DEVELOPMENT, παρότι ο Δήμος διαθέτει υπηρεσία πρασίνου. Πρόκειται για εργασία που θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακόμη και σε μία ημέρα, χωρίς τέτοια δυσβάστακτη δαπάνη.

Για να αποφευχθεί η κατακραυγή, η σύμβαση αυτή ακυρώθηκε, όμως η εταιρεία GREEN DEVELOPMENT της κας Σ…Α… δεν έμεινε παραπονεμένη: αμέσως ανατέθηκε νέα σύμβαση για το κλάδεμα δέντρων με κόστος 35.780,20 ευρώ.

Η ίδια εμφανίζεται ξανά, αυτή τη φορά με την επωνυμία «Γενική Κατασκευαστική Σ… Α…», και παίρνει νέα σύμβαση για χρωματισμό κτιρίων με ποσό 11.194,20 ευρώ.

Στη συνέχεια, μέσω άλλης εταιρείας – της «ΚΗΠΩΝ ΟΔΟΣ ΕΠΕ», στην οποία επίσης μετέχει η ίδια – ανατίθεται σύμβαση 36.964,40 ευρώ για προμήθεια αστικού εξοπλισμού.

Ιδού οι σχετικοί πίνακες με τα στοιχεία των εταιρειών και τα ποσά:

Και όλα αυτά, την ώρα που η σημερινή εικόνα των εγκαταστάσεων θυμίζει σκηνικό εγκατάλειψης: σπασμένες καρέκλες, βρόμικα πατώματα, σκουπίδια και συνθήκες που δεν συνάδουν με καμία «αναβάθμιση». Ευτυχώς που η κα Σ… Α… δεν διαθέτει ακόμη και εταιρεία φωτισμού – γιατί τότε η κατασκήνωση Γαλατά θα αποκτούσε και τα καινούρια φωτιστικά από κάποια εταιρεία της.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΠΛΑΝΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ ΤΟΥ Voicenews:

Το ζήτημα, όμως, δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Η Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, κα Δόμνα Μιχαηλίδου, οφείλει να απαντήσει:

• Πώς επέτρεψε να υπογραφούν συμβάσεις στα τέλη Ιουλίου με διάρκεια 12 μηνών, όταν το ΦΕΚ αναφέρει ότι η χρηματοδότηση αφορά αποκλειστικά την κατασκηνωτική περίοδο 2025;

• Γιατί δεν υπήρξε έλεγχος στις πρακτικές των απευθείας αναθέσεων και στη σπατάλη δημοσίου χρήματος;

Από την Καβάλα στον Γαλατά: η Ελλάδα των ερειπίων

Η υπόθεση της κατασκήνωσης στον Γαλατά δεν είναι μεμονωμένη. Από τα Λουτρά της Καβάλας έως την Τροιζηνία, η εικόνα είναι η ίδια: βρωμιά, εγκατάλειψη, ερείπια. Εκεί που άλλοτε υπήρχε ζωή, χαρά, οικογένειες και παιδιά, σήμερα συναντά κανείς σπασμένα τζάμια, πεταμένα σκουπίδια και τοίχους που καταρρέουν.

Η Ελλάδα του 2025 δεν θυμίζει σε τίποτα τη χώρα που μεγαλούργησε με τον πολιτισμό της. Εκεί που θα έπρεπε να προσελκύουμε τουρίστες, να δίνουμε χαρά στους πολίτες μας και να αξιοποιούμε την πλούσια κληρονομιά μας, αφήνουμε τις εγκαταστάσεις να σαπίζουν.

Τα λουτρά της Καβάλας, με ιστορία και αξία ανυπολόγιστη, ρημάζουν μέσα στη μούχλα. Στην Τροιζηνία, μια κατασκήνωση που θα μπορούσε να φιλοξενεί παιδιά και να αποτελεί πηγή ζωής για τον τόπο, θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο.

Κι όμως, οι δήμαρχοι, οι περιφέρειες, οι κυβερνήσεις, αντί να ντρέπονται, επιμένουν να μιλάνε για «αναγνωρισμένους χώρους». Ποιον κοροϊδεύουν; Τους πολίτες που βλέπουν την αλήθεια με τα μάτια τους ή τους ίδιους τους εαυτούς τους για να κοιμούνται ήσυχοι;

Η Βουλή αδρανεί – η χώρα βυθίζεται

Αυτή η εγκατάλειψη δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Είναι ο καθρέφτης μιας χώρας που βουλιάζει στην αδιαφορία, στην κακοδιαχείριση, στη διαφθορά. Οι υποδομές που χτίστηκαν με κόπο και με χρήματα του ελληνικού λαού έχουν αφεθεί να γίνουν σκουπιδότοποι. Αντί να αξιοποιηθούν, να φέρουν ανάπτυξη, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, να δώσουν ανάσα στον τόπο, παραδίδονται στην αράχνη και στον χρόνο.

Και την ίδια στιγμή που η Ελλάδα μας καταρρέει, οι «άρχοντες» της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι υπουργοί της κυβέρνησης φωτογραφίζονται χαμογελαστοί, μοιράζουν υποσχέσεις, πετάνε λεφτά σε φιέστες και επικοινωνιακά παιχνίδια. Και η Βουλή; Αντί να σταθεί στο ύψος της ως θεσμός ελέγχου, μένει αδρανής, θεατής, ένα μεγάλο θέατρο που απλώς επικυρώνει τις σπατάλες και τις στρεβλώσεις.

Η εικόνα των λουτρών της Καβάλας και της κατασκήνωσης στον Γαλατά είναι μια προειδοποίηση, αν συνεχίσουμε έτσι, τότε όλη η Ελλάδα θα είναι ένα απέραντο μνημείο εγκατάλειψης. Κι αυτό δεν το αξίζει ούτε η ιστορία μας, ούτε τα παιδιά μας.

Η κοινωνία της Τροιζήνας απαιτεί απαντήσεις και λογοδοσία. Γιατί πίσω από τις μεγάλες δαπάνες και τις απευθείας αναθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, η πραγματικότητα αποτυπώνεται σε εικόνες ντροπής μιας εγκαταλελειμμένης  κατασκήνωσης.

Η Ελλάδα μπορεί να αναστηθεί, αλλά όχι με αυτούς που την οδήγησαν στην καταστροφή. Χρειάζεται πατριωτική διαχείριση, σεβασμός στην κληρονομιά, όραμα και έργο. Αλλιώς, το μόνο που θα μείνει είναι βίντεο με ερείπια – μνημεία της αδιαφορίας.