Η κυβέρνηση, με το αλάθητο ένστικτο της ελεγκτικής «κατανόησης» των πολιτών της, φέρνει στο προσκήνιο μια νέα νομοθετική ρύθμιση που θα βάλει στο μικροσκόπιο κάθε δικαιούχο κοινωνικού επιδόματος.
Το «μεγάλο φακέλωμα» των κοινωνικών επιδομάτων: Η Πολιτεία καταγράφει ποιοι «πονηροί» κερδίζουν πάνω από τον μέσο μισθό με… δικά της χέρια
Ναι, σωστά καταλάβατε: ήρθε η ώρα για το ψηφιακό «φακέλωμα» των επιδοματούχων, το οποίο θα αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση — για να μαζευτούν, λέει, στοιχεία και να δούμε επιτέλους πόσοι είναι αυτοί οι «πονηροί» που τσεπώνουν επιδόματα πάνω από τον μέσο μισθό.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό το νέο «δώρο»; Συγκροτείται ένα ψηφιακό μητρώο, όπου θα καταγράφεται με ακρίβεια… πόσα ευρώ χορηγεί το δημόσιο σε κάθε πολίτη — με το ΑΦΜ να παίζει το ρόλο του μεγάλου ρουφιάνου. Επιτέλους, το κράτος θα μπορεί να γνωρίζει αν όντως υπάρχουν «κορόιδα» που βγάζουν από τα επιδόματα περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι ένας εργαζόμενος με τον κατώτατο μισθό.
Αυτή η ψηφιακή πλατφόρμα δεν είναι απλά μια στατιστική άσκηση — θα γίνει το πολυτιμότερο εργαλείο για το κράτος ώστε να πατήσει «κόφτη» και να επιβάλλει περικοπές ή να αλλάξει τα κριτήρια χορήγησης, έτσι ώστε τα επιδόματα να μην γίνονται… παγίδα για την επανένταξη στην αγορά εργασίας, ούτε να ωθούν τους δικαιούχους σε «μαύρη» απασχόληση. Καθαρά και ξάστερα.
Το νέο «Μητρώο Παροχών», όπως βαφτίστηκε με το κυβερνητικό αίσθημα σοβαρότητας, θα συγκεντρώνει όλα τα επιδόματα που χορηγούνται από υπουργεία, δήμους και οργανισμούς — από το επίδομα τέκνων μέχρι το επίδομα θέρμανσης και ανεργίας. Η διαδικασία αυτή αναμένεται να διαρκέσει περίπου έναν χρόνο μέχρι να καλυφθούν τα βασικά επιδόματα και αργότερα θα επεκταθεί ώστε να μη μείνει τίποτα «εκτός λίστας».
Το «μεγάλο φακέλωμα» των κοινωνικών επιδομάτων: Η Πολιτεία καταγράφει ποιοι «πονηροί» κερδίζουν πάνω από τον μέσο μισθό με… δικά της χέρια
Αξίζει να σημειωθεί πως προς το παρόν, η κυβέρνηση δεν τολμά να αγγίξει τα κριτήρια χορήγησης — ούτε να προχωρήσει σε αλλαγές στο ύψος των επιδομάτων, παρότι κάποιες εξαγγελίες περί αναπροσαρμογών είχαν ήδη δει το φως της δημοσιότητας. Όλα έχουν μπει «στον πάγο», αφού θέλει πρώτα να «μαζέψει» τα δεδομένα από το νέο μητρώο πριν αποφασίσει πώς θα συνεχίσει. Και, όπως είναι φυσικό, αυτές οι αλλαγές πιθανότατα θα εμφανιστούν μετά τις εκλογές, για να μην προκαλέσουν πολιτικό κόστος εν τω μέσω προεκλογικής περιόδου.
Εξάλλου, κάθε αναθεώρηση των κοινωνικών επιδομάτων αγγίζει εκατομμύρια πολίτες — και το κοινωνικό κόστος μιας τέτοιας μεταρρύθμισης δεν τολμά κανείς να το υποτιμήσει. Στον αντίποδα, το μόνο που μπορεί να γίνει άμεσα είναι να μπει κάποιος «κόφτης» για τις περιπτώσεις «ακραίας εκμετάλλευσης» — δηλαδή, να μπουν όρια στο συνολικό ποσό που μπορεί να λάβει ένας πολίτης, ώστε να μην ξεπερνά μια (όχι ακόμα καθορισμένη) «κόκκινη γραμμή».
Κοινώς, η κοινωνική πολιτική μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μια ασφυκτική επιτήρηση και μια άσκηση πειθάρχησης. Και όλα αυτά, ενώ η υπόθεση της καταπολέμησης της φτώχειας και της ανεργίας θα έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο — όχι η καταγραφή και η υποψία.