Στην εκπομπή Buongiorno βρέθηκε η Κοραλία Καράντη, η πρωταγωνίστρια της μεγάλης παραγωγής του MEGA, Famagusta, που μίλησε με ιδιαίτερη συγκίνηση για την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της σειράς.
Πριν αναφερθούν στην Famagusta, η οποία και ολοκληρώνει τον κύκλο της με τέσσερα εναπομείναντα επεισόδια, η Κοραλία Καράντη εξήγησε τους λόγους που δεν ήθελε να εκτίθεται δημόσια, όταν δεν υπάρχει λόγος: «Προσπαθούσα να είμαι πιστή στη δουλειά μου και σε αυτό που κάνω και μόνο αυτό με ενδιέφερε και μόνο αυτό με ενδιαφέρει. Ήρθα τώρα εδώ στη Φαίη που είναι η πρώτη φορά που συναντιόμαστε τηλεοπτικά και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό. Έρχομαι για συγκεκριμένο λόγο, για την προώθηση της σειράς μας, της Famagusta. Δεν θα το έκανα για κανέναν άλλο λόγο».
Η ηθοποιός σημείωσε πως υπάρχει πάντα και μια ανησυχία, πως θα παραποιηθούν τα λεγόμενα του συνετευξιαζόμενου: «Αυτό που συμβαίνει, να δίνει μια συνέντευξη και κάποιος να απομονώνει μια φράση, να τη βάζει επικεφαλίδα και μετά αυτή η φράση σε συνοδεύει μέχρι να φύγει για το επέκεινα. Κάποιος θα γράφει το όνομά σου και θα βλέπει αυτή τη φαινομενική ανοησία». Όπως είπε: «Συμβαίνει σε όλους και λες τώρα αυτό πότε το είπα και γιατί το είπα; Είναι εφιαλτικό αυτό και ακυρώνει κάθε απόπειρα επικοινωνίας, βάζει μια κρούστα πάνω σε αυτό. Βέβαια αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και στις ανθρώπινες σχέσεις στην εποχή μας».
«Θεωρώ ότι είναι μια αμερικάνικη υπόθεση, οι Αμερικάνοι έχουν κάνει πολλές τρέλες» σημείωσε η Κοραλία Καράντη απαντώντας σε ερώτηση της Φαίης Σκορδά για την πολιτική ορθότητα. Όπως είπε, είναι πολλά τα παραδείγματα στην πρόσφατη ιστορία που η Αμερική διαχειρίστηκε με ακραίο τρόπο κοινωνικά ζητήματα, αναφερόμενη στην ποταπαγόρευση και το κυνήγι ανθρώπων για τα πολιτικά τους φρονήματα από τον Μακάρθι.
«Ήρθε τώρα η πολιτική ορθότητα να μας πει κάποια πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Ο σεβασμός στις μειονότητες, στους διαφορετικούς, απέναντι στους ανθρώπους που επιλέγουν να αγαπούν το ίδιο φύλο, η δυνατότητα να κάνουν οικογένεια και βέβαια πάνω απ’ όλα τα δικαιώματα της γυναίκας» συνέχισε. «Υπέροχα πράγματα, αλλά με μια υπερβολή και με ένα μίσος που υπονομεύει αυτό το τρομερά σημαντικό πράγμα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος οι γυναίκες να μισούμε τους άνδρες, είμαστε άνθρωποι, απλώς πρέπει να υπάρχει ο αλληλοσεβασμός και η δυνατότητα της γυναίκας να προχωράει ελεύθερη όπως ένας άνδρας», κατέληξε.
Αναφερόμενη στα περιστατικά βίας κατά γυναικών είπε: «Στην Ελλάδα γίνονται τρομερά πράγματα, ο λόγος που τα μαθαίνουμε είναι ότι μιλάνε περισσότερες γυναίκες από ότι μιλούσαν πριν. Μπορεί να συντρέχουν κι άλλοι λόγοι που υπάρχει αυτή η βία. Οι γυναίκες είμαστε πιο ευάλωτες, μυικά».
Πώς είπε «ναι» στη Famagusta;
«Έχω δουλέψει άλλες δυο φορές με τον Αντρέα και με τη Βάνα. Έκανα θέατρο εκείνη την εποχή, το γεγονός που με έκανε εύκολα να πω το ναι ήταν ότι είναι μια εβδομαδιαία σειρά» είπε αρχικά η Κοραλία Καράντη για τους λόγους που δέχτηκε να παίξει στη σειρά. «Το θέμα βασιζόταν στο τρομερό ζήτημα της τουρκικής εισβολής το 1974. Αυτό έκανε την καρδιά μου να χτυπήσει. Ο Αντρέας μου είχε πει τότε ότι δεν πρόκειται να γίνει κάποια απόπειρα πολιτικής ανάλυσης» συνέχισε.
Αναφερόμενη στο τελευταίο γύρισμα της Famagusta στη Λευκωσία, η Κοραλία Καράντη αποκάλυψε την ένταση των συναισθημάτων που βιώσαν όλοι οι ηθοποιοί. «Η αλήθεια είναι ότι η τελευταία μέρα των γυρισμάτων είναι για μένα κάτι συγκλονιστικό. Θα το θυμάμαι πάντα. Είναι από τις λίγες μέρες που συλλέγει κανείς στην πορεία της ζωής, δεν είναι συχνές, δεν συμβαίνουν σε κάθε δουλειά. Είμαι σίγουρη αυτή την ημέρα θα την θυμάμαι πάντα».
Όπως περιέγραψε, οι ήρωες του Famagusta, τόσο εκείνοι που παρακολουθούμε στο σήμερα, όσο και εκείνοι του 1974 περπατούν χέρι – χέρι πλάι στα οδοφράγματα που χωρίζουν την Λευκωσία στα δύο. «Όταν τελείωσε αυτή η ιστορία πάρα πολλοί άνθρωποι δάκρυσαν σχεδόν κατέρρευσαν» είπε.
Η Κοραλία Καράντη συνάντησε τον «νεότερο εαυτό της»
Επιπλέον, η Κοραλία Καράντη εξήγησε πως συναντήθηκε για πρώτη φορά με την Τζώρτζια Κουβαράκη, την ηθοποιό που ανέλαβε τον ρόλο της Χριστίνας στα flashback του ’74. «Κοιταζόμασταν και ήταν σα να γνωριζόμαστε πάρα πολύ καλά. Κρατιόμασταν αγκαλιά, εκείνη δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Ήταν σαν να παρηγορούσα τον νεαρό μου εαυτό. Πάρα πολύ ιδιαίτερη στιγμή» είπε. Επιπλέον πρόσθεσε πως «όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να μιλήσω, δεν μπορούσε να αρθρώσω, ήμουν σαν να ήμουν βουβαμένη. Ήταν τόσο έντονο το φορτίο και το γεγονός ότι είχα αποχωριστεί τον ρόλο που ήμουν μουγκή».
Η ηθοποιός επανέλαβε πως ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη να έχει απήχηση αυτός ο ρόλος. «Για μένα ήταν ένα στοίχημα να πάει καλά γιατί στη Χριστίνα αναγνωρίζω στοιχεία από τη γιαγιά μου που ήταν πρόσφυγας, όχι βέβαια στην ίδια της τη χώρα, αλλά είχε πάρα πολλά κοινά με την ιστορία της Χριστίνας». Όπως είπε «πιστεύω ότι το να μπορούσε η Χριστίνα να γίνει πιο αληθινή θα ήταν κάτι που θα ανακούφιζε και πολύ κόσμο. Υπάρχουν γυναίκες που είναι ακόμη εν ζωή και έχουν ζήσει αυτά τα τραγικά πράγματα. Είναι μάρτυρες πολέμου!».