Το στεγαστικό ζήτημα στην Ελλάδα έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, με σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή των πολιτών. Η Ήπειρος, αν και δεν αποτελεί εξαίρεση, αναδεικνύει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του φαινομένου. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, το κόστος στέγασης στις περισσότερες περιφέρειες της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Ηπείρου, είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα Στοιχεία για την Ήπειρο
Στην Ήπειρο, το ποσοστό των νοικοκυριών που επιβαρύνονται υπερβολικά από το κόστος στέγασης ανέρχεται στο 25,6%. Η περιφέρεια βρίσκεται στη μέση της κατάταξης μεταξύ των ελληνικών περιφερειών: επτά περιφέρειες παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση, ενώ πέντε βρίσκονται σε καλύτερη θέση.
Το 2023, οι περιφέρειες με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από το κόστος στέγασης ήταν:
Κεντρική Μακεδονία με 34,8%,
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη με 32,7%,
Πελοπόννησος με 31,8%.
Αντίθετα, οι περιφέρειες με τη χαμηλότερη επιβάρυνση ήταν:
Κρήτη με 20,2%,
Ιόνια Νησιά με 23,1%,
Θεσσαλία με 23,9%.
Η Ήπειρος κατατάσσεται λίγο κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, ο οποίος ανέρχεται στο 28,5%.
Οκτώ από τις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας κατέγραψαν το 2023 αύξηση στο ποσοστό υπερβολικής επιβάρυνσης από το κόστος στέγασης σε σχέση με το 2021. Αυτή η αυξανόμενη τάση υπογραμμίζει την όξυνση του προβλήματος και τη δυσκολία διαχείρισής του.
Το 2023, το 28,5% του πληθυσμού της Ελλάδας ζούσε σε νοικοκυριά όπου το κόστος στέγασης ξεπερνούσε το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους. Αν και το ποσοστό αυτό είναι μειωμένο σε σχέση με το 2019, παραμένει το υψηλότερο στην ΕΕ.
Η επιβάρυνση επηρεάζει δυσανάλογα τα οικονομικά ευάλωτα στρώματα. Ειδικότερα, το 85,3% των ατόμων που ανήκουν στο φτωχότερο εισοδηματικό πεμπτημόριο επιβαρύνεται υπερβολικά, έναντι μόλις 1,2% των ατόμων στο πλουσιότερο εισοδηματικό πεμπτημόριο. Η διαφορά αυτή υπογραμμίζει τις έντονες κοινωνικές ανισότητες που προκαλεί το στεγαστικό ζήτημα.
Η κατάσταση απαιτεί άμεσες παρεμβάσεις για τη μείωση της επιβάρυνσης των νοικοκυριών. Η δημιουργία προσιτών στεγαστικών επιλογών, η ενίσχυση των πολιτικών κοινωνικής στέγασης και η στήριξη των ευάλωτων ομάδων αποτελούν βασικές προτεραιότητες για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το στεγαστικό κόστος δεν είναι απλώς οικονομικό ζήτημα· είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής των πολιτών. Η ανάληψη δράσεων σε τοπικό και εθνικό επίπεδο είναι πλέον επιτακτική.